Opis

Po 65 latach od najpełniejszej dotąd w polskiej historiografii publikacji Ryszarda Kiersnowskiego na temat „legendy Winety” zdecydowała się powrócić do tej problematyki Monika Rusakiewicz. […] Autorka przekonująco przedstawia, jak wychodząc z przekazu Adama z Bremy, wątek „wielkiego miasta Słowian” zmienia się w zależności od celów, jakie stawiali sobie kolejni autorzy. O ile Adam i Helmold z Bozowa wpisują, mniej czy bardziej wiarygodne, wiadomości o nim w dzieje chrystianizacji ludów Europy północnej, to począwszy od Augustyna ze Stargardu dziejopisarze zachodniopomorscy czynią z Winety symbol wspaniałej i starodawnej przeszłości własnej wspólnoty. „Legenda Winety” służy, sugeruje Autorka, budowaniu tożsamości Pomorzan. Staje się elementem, jak ująłby to Stefan Czarnowski, tutejszej historii jako „legendy uzasadniającej posiadane i pożądane przywileje”. […] W XVI w. Thomas Kantzow skierował dawną opowieść na nowe tory. To u niego wątek „wielkiego miasta Słowian” przekształca się w legendę o zatopionej Winecie.
                                                                                                                                                    Z recenzji Prof. Marka Cetwińskiego

Spis treści:

Wprowadzenie /7
Rozdział I. Adam z Bremy /21
Rozdział II. Helmold /43
Rozdział III. Augustyn ze Stargardu /59
Rozdział IV. Johannes Bugenhagen /79
Rozdział V. Thomas Kanztow /97
Zakończenie /117
Aneks. Rysunki i mapy /120
Indeks osób /125
Bibliografia /129
Zusammenfassung /141