JEŻ W RĘKAWIE, CZYLI BESTIA W TRZEBNICKIEJ SAMOTNI ŚW. JADWIGI

Odkrycie jeża, którego jedna z mniszek nosiła w rękawie, spotkało się z potępieniem księżnej przebywającej wówczas w cysterskim klasztorze w Trzebnicy. Motyw tej raczej zaskakującej dziś niechęci do skądinąd sympatycznego żywego stworzenia stanowi znakomity punkt wyjścia do ukazania specyfiki postrzegania zwierząt w średniowieczu w wymiarze symboliki, ale także w kontekście samego „mikrokosmosu”, jakim był ówczesny klasztor, zwłaszcza w wydaniu cystersów. Scenka z jadwiżańskiej legendy stajee się więc pretekstem do wprowadzenia Czytelnika w świat dawnej kultury i życia społecznego u progu formowania się Śląska jako krainy historycznej. Z jednej strony przykuwa uwagę specyfika mniszych ośrodków, takich jak Trzebnica czy Lubiąż, w środowisku społeczeństw dopiero włączających się na skalę ich ogółu we współtworzenie kulturowo-religijnej i gospodarczej jedności Europy, z drugiej zaś rola wybitnej władczyni i jej rodziny jako mecenasów oraz promotorów rozwoju cywilizacyjnego podległego im kraju. Nie brak też miejsca na refleksję nad urokiem jadwiżańskiej legendy, jej atrakcyjnością dla potomnych na przestrzeni stuleci.

15.00 

Opis

Spis treści

 

Kraj śląskich Henryków i św. Jadwigi /5

Trzebnica – i cóż jeszcze trzeba? /17

Bestia w raju, czyli „wyskok”siostry Racławy /25

W świecie średniowiecznej wyobraźni: zmienne oblicze jeża /33

Zakończenie: perełka ze skarbca jadwiżańskiej legendy /39

Przypisy /45

Wybór literatury (nieuwzględnionej w przypisach) /50

Wykaz ilustracji /52

Nota o Autorze /54

 

Informacje dodatkowe

ISBN

978-83-960840-8-8

Autor

Stanisław Rosik

Rok i miejsce wydania

Wrocław 2021

Wydanie

Pierwsze

Format

15 x 15 cm

Objętość

58

Okładka

Miękka

Seria

Forum Kultury Historycznej

Tom

VIII