Piotr Włostowic funkcjonuje w pamięci społecznej jako jedna z najważniejszych postaci z początków Śląska, aczkolwiek najbliższe mu czasowo źródła historyczne podkreślają także jego polityczne zaangażowanie w sprawy ogólnopolskie oraz działalność fundatorską w różnych częściach piastowskiej państwowości. Podkreślone zostały zasługi Piotra i jego rodu dla cywilizacyjnego rozwoju Śląska, fundacji kościelnych, mecenatu na rzecz kultury, poczynając jednak od wskazania jego znaczącej roli nie tylko w kraju, ale i za granicą (kontakty z luminarzami epoki jak św. Bernard z Clairveaux czy dworem cesarskim w Niemczech, a także koligacje z domem książęcym na Rusi). Włostowic zasłynął wreszcie brawurowymi akcjami militarnymi i może wręcz uchodzić za pioniera sił specjalnych w Polsce (zob. słynne porwanie przemyskiego księcia Wołodara, by zapobiec wojnie z Rusią). I na tego rodzaju wątki znalazło się miejsce  w tym opracowaniu, co podnosi jego atrakcyjność dla szerokiego kręgu czytelników, zatem nie samych tylko pasjonatów dziejów Śląska.